“Bir Kur’ân Tarihi Problemi: “Âhiru Mâ Nezele” (Son İnen Âyet) Konusu”
Faruk Vural
Özet
Kur’ân, nazil olduğu günden bugüne İslam âlimlerinin, özellikle de müfessirlerin en temel başvuru kaynağı olarak önemini
korumuştur. Kur’ân-ı Kerîm’in nüzul süreci araştırmacılar tarafından ilgi duyulan, bu ilgiye rağmen son nâzil olan vahyin ne olduğu
tam olarak ortaya konamamıştır. Çalışmamızda son inen Kur’ân âyetiyle ilgili farklı görüşlerin değerlendirilmesini yaparak en doğru
yaklaşımı ortaya koymak istedik. Bizi bu konuyu ele almaya iten sebep, ilk nâzil olan âyet ya da âyetlerle ilgili görüşlerin sınırlılığına
rağmen incelenmiş olması, son nazil olan âyet ya da âyetlerle ilgili daha fazla görüş olmasına rağmen yeterli bir araştırmaya konu
yapılmamış olmasıdır. Nüzul sebepleri ile ilgili rivayetler, vahye muhatap yaşayan kitlenin aktarımlarıdır. Ve vahyin bütünü olan
Kur’ân-ı Kerîm’in anlaşılmasında birinci kategoride değerlendirilmelidirler. Zira Kur’ân’ın bu değerli ilk muhataplarından sonra
gelenler çok değişik etkiler altında, yaşadıkları zaman ve çevrenin değerleri ile metni anlamaya çalışmaktadırlar. Araştırmamız şunu
gösteriyor ki, İslam âlimlerinin en son inen Kur’ân âyetinin tespiti konusunda ilgili bütün rivayetlerini ve bu rivayetlerle alakalı en
küçük bir ayrıntıyı bile gözden kaçırmadıklarıdır. Bu nedenle son nazil olan ilahi beyanın tespitinin önemi açıktır. Ancak bu konuda,
senedi Hz. Peygamber’e ulaşan haber bulunmadığından kesin bir tespitte bulunmanın zorluğu ortadadır.
Detaylar
Dil: Turkish - Tür: Araştırma - Sayfalar Sayısı: 866-875 - Tarih: 2015 - Ülke: TR